donderdag 31 mei 2012

Vindt ons op het EK Beachvolleybal in Scheveningen, 2 juni

Zaterdag 2 juni vindt in Scheveningen het EK Beachvolleybal plaats. Docenten voor Afrika staat op de informatiemarkt voor het volleybalproject SMASH! in Kaapstad. Kom langs als je in Scheveningen bent!

Houd je van volleybal, reizen en les geven? Deel jouw passie voor volleybal met kinderen op achterstandsscholen in Kaapstad! Docenten voor Afrika is in 2010 een uniek educatief project gestart om op achterstandsscholen volleyballes te geven. Via deze teamsport leren de leerlingen een aantal belangrijke (sociale) vaardigheden. De vaardigheden helpen om hun leven positief op te bouwen en daarnaast hun eigenwaarde en zelfvertrouwen te vergroten. Wil jij met sport en coaching een verschil maken in het leven van kinderen uit townships in Kaapstad? Meld je nu aan voor het volleybalproject SMASH!

flyer voor geïnteresseerden volleybalproject SMASH!

vrijdag 25 mei 2012

Ervaring Bart: sportstage Kaapstad


Mei 2012
De eerste stagedag begon om kwart voor 9 in de ochtend. We werden opgehaald door Kevin, onze projectleider, die ons naar een school bracht in Houtbay. In Zuid-Afrika worden de basisscholen betaald door de overheid. Zo kunnen ook alle kinderen uit de townships naar school gaan. Op die manier blijven de kinderen overdag van straat en kunnen de slimme onder hen misschien door leren.

Bart aan het werk bij Obs

Op de school kregen we te maken met drie verschillende leeftijdsgroepen. Deze groepen bestonden uit jongens, die wij trainen gingen geven in voetbal. Het opmerkelijke is dat de arme kinderen sporten in hun schoolkostuum. Ze hebben niet genoeg geld voor sportkleding. De meeste sporten op hun blote voeten, aangezien zij hun schoolschoenen netjes willen houden. 

Het stage werk is erg dankbaar. De kinderen zijn opvallend genoeg niet gewend om warmte te krijgen. Je merkt dat je heel gauw een band met ze opbouwt en dat ze graag een training van je volgen. Aan het eind van een training blijven ze graag bij je, omdat het thuis een stuk onaangenamer is.
Toen we klaar waren zijn we naar een school gegaan waar rijkere kinderen op zitten. Daar hebben we ook een training gegeven. Maar dat was lang niet zo leuk als op de eerste school. De kinderen waren verwend en luisterden slecht.

Rond 5 uur waren we klaar en heeft Kevin ons bij Lionshead afgezet. Lionshead dankt zijn naam aan het feit dat de berg de vorm van een leeuwenkop heeft. Kevin vertelde ons dat we vanaf het hoogste punt zowel de zonsondergang als de maan konden zien en dat we een prachtig uitzicht hadden over heel Kaapstad. Hij had geen ongelijk, het was onwijs mooi.
 -----

Zoals beloofd was het vandaag mooi weer. Met een strakblauwe hemel begonnen we de dag bij Kenmere basisschool. Op de school gaven we de jongste kinderen les, een zware taak. De man die ons daar in begeleid is een fijne om mee te werken. Ook hij was teleurgesteld in de wedstrijd van gisteren. ‘Ze speelden als een stel Italianen’ waren zijn woorden.

Rond het middaguur reden we naar Obs waar we training gaven aan de jongens onder 13. In de groep zitten een aantal heel talentvolle voetballers, die best hogerop zouden kunnen komen. De kans is groot dat twee van hen op oefenstage bij Ajax Capetown mogen, een mooie kans. 

Op Obs geven Kayra en Petra (medestudenten en huisgenoten) ook vaak les. Onder leiding van een Zuid-Afrikaanse jonge lerares geven ze onder andere volleybal en dansen. De lerares, die er sportief uitziet, is jammer genoeg weinig gemotiveerd in het uitoefenen van haar vak. Ze gaat vaak met 8 kinderen wat doen, en de andere 32 zitten niet te doen. (In de meeste klassen zitten 40 kinderen)

Het probleem in Zuid-Afrika is dat sportles op achterstandsscholen nu pas een beetje begint. Men komt er nu pas achter dat je via sport dichter bij de kinderen kunt komen. De kwaliteit van de sportlessen is dus heel matig en er is weinig controle. Zo ook bij deze lerares, niemand die haar controleert.
Overigens is de sportkant niet de enige die controle mist. Ook bij het theorie gedeelte zou dat veel meer moeten. Het gebeurd vaak dat er docenten gewoon niet op komen dagen, waardoor de kinderen soms wel uren in het lokaal zitten te wachten, op niets.
 -----

Het weer was een stuk minder als de afgelopen dagen. Het was licht bewolkt en er stond aardig wat wind.
We begonnen op mijn favoriete school. De kinderen komen voor het grootste gedeelte uit krottenwijken, maar ze zijn zo enthousiast en dankbaar voor alles wat je doet. In plaats van voetbal gaven we een algemene sportles. Als eerst deden we een estafette, de groep had het nog nooit eerder gedaan. Aangezien we geen materiaal hadden, gebruikte we hen schoenen als pionnen. Ze wisten niet van ophouden, ikzelf heb het na 2 estafetten wel gehad. Deze jongens bleven maar gaan.

Toen we klaar waren hebben we een tijdje staan kijken bij het schoolkoor. Op de school hebben ze een goede maar strenge juffrouw die met de kinderen zingt. Naast de juffrouw is er een pianist en iemand die dwarsfluit speelt. De kinderen zingen heel erg mooi. Zodra de piano zachtjes speelt zingen de kinderen zachtjes en elke keer als de piano wat harder klinkt zingen ze iets harder. Heel gaaf om mee te maken!

Kevin haalden ons vervolgens op om naar een school te gaan waar we volleybal gingen geven. Op het CIOS hebben we daar les in gehad tijdens het eerste jaar. We wisten dus hoe we het moesten aanleren. Het was erg leuk om te doen en we zagen heel snel resultaat wat de techniek betreft. Alleen het partij spel ging vrij moeizaam, net als met voetbal gaat de bal alleen maar heen en weer. Er is niet echt spraken van team spel. Kevin vertelde ons dat het team spel vanzelf komt. Het is geen eenvoudige sport om in één keer te leren.

Toen we op de terug weg naar ons appartement reden en naar de zee keken, was de zee verdwenen. We reden vrij hoog en keken uit op de kust. De zee lag bedolven onder een laag van damp. Het leek wel of de wolken uit de lucht op zee waren gevallen en daar als een deken bleven liggen. Een prachtig gezicht wat we nog nooit eerder hadden gezien.