25 juli 2012
Wat is de dagelijke realiteit
van de leerlingen van Houtbay Highschool?
Drugs: tik (amphetamine), dagga (cannabis), alcohol,
tienerzwangerschappen, aids, kinderen die alleen met een broertje of
zusje in een shack in het township wonen, gangsterism (jeugdbendes),
stroperij, ondervoeding, de enige maaltijd die veel kinderen krijgen is
de maaltijd op school (dit is dan ook voor veel leerlingen de enige
reden om naar school te komen), een uitzichtloos toekomstperspectief
(zelfs als je een diploma haalt, kun je geen vervolgopleiding betalen of
werk vinden).
Wij hopen in deze realiteit toch een bijdrage te leveren aan een betere
toekomst voor een aantal van deze leerlingen. Hoe doen we dat dan?
Vandaag hebben we de handen uit de mouwen gestoken om het studiecentrum
een extreme make-over te geven. We hebben boekenkasten in elkaar gezet,
hierbij geholpen door conciërges en leerlingen. Hierdoor konden we de
boeken, die al tijden in dozen opgestapeld in de ruimte stonden,
ordenen. We hebben zo een literatuurhoek en een hoek met naslagwerken
ingericht.
Ook hebben we anti-virussoftware op de computers geïnstalleerd en hebben
we een begin gemaakt met het zoeken naar gratis oefensoftware Engels.
Het leercentrum is nu erg populair omdat de leerlingen hier toegang
hebben tot internet en daar maken ze ook dankbaar gebruik van voor het
opzoeken van hun favoriete YouTube-filmpjes en Facebookpagina’s. Terwijl
sommige leerlingen niet eens weten hoe ze een muis moeten bedienen of
iets op Google op kunnen zoeken.
Morgen gaan we beginnen met het werkelijk functioneel maken van het
leercentrum; er is namelijk een kleine groep leerlingen die wel degelijk
heel graag wil leren. Dit centrum biedt hen deze mogelijkheid vooral
als er weer eens een les uitvalt.
 |
| Ons nieuwe Learner Support Centre in actie |
Terwijl vier van ons bezig zijn geweest in het leercentrum, heeft André
vandaag de hele dag wiskunde gegeven, en dat in zijn vakantie.
Inmiddels is Ben ook gearriveerd, zodat hij ook een bijdrage kan leveren aan het vak Science.
3 augustus 2012
De laatste dag, wat is de tijd ontzettend snel gegaan. Vandaag was
er op school een verkort rooster, zodat we om 13.15 uur het Learners
Support Centre feestelijk konden openen.
De laatste lessen voor het project “Storyboards” werden gegeven: in een
klas presenteerden de laatste groepen hun storyboard en hadden er weer
leuke toneelstukjes van gemaakt. We hadden een Muppetpop mee, zodat
deze kon figureren als “Johnny One-Eye”, maar de leerlingen vonden het
veel leuker om zelf te acteren als kitten, met de bijbehorende lieve
geluidjes.
Ben gaf zijn laatste zelfstandige lessen (volgende week is Mrs. Julius
weer terug) in een grade 10 klas. Toen de schoolbel ging en hij zijn tas
net gepakt had om naar het lokaal te gaan, kwamen drie leerlingen het
centre binnen om hem te halen. Ze waren bang dat hij te laat zou komen.
Een grade 10 groep, vergelijkbaar met een derde klas in Nederland!
Adri heeft mooie posters over job orientation gemaakt en opgehangen.
Veel leerlingen van de high school dromen van een universitaire
vervolgopleiding, maar dit is voor velen van hen veel te hoog gegrepen.
Zij hebben vaak niet veel idee van andere beroepsmogelijkheden die zij
hebben. Daarom heeft hij posters gemaakt met hierop verschillende
groepen van beroepen: beroepen waarbij je je hoofd, je handen en je hart
gebruikt. Ook heeft hij met geometrische plastic figuren die je gratis
bij Deen allerlei mathematische driedimensionale figuren opgehangen.
Sophie en André hebben vanmorgen even geshopt. Zij haalden een paar
lekkere taarten om ons afscheid te vieren. Ook de school had veel
lekkere taartjes besteld. Er werden om half twaalf grote dozen
binnengebracht. Met een mes erbij. De secretaresse vroeg of we de
taartjes even door de helft wilden snijden. Maar toen Sophie en Désirée
zagen dat het er heel erg veel waren, dachten ze niet dat dit nodig zou
zijn. Later bleek, dat het hier de gewoonte is om meerdere taartjes
tegelijk te nemen…..
Om 13.00 uur kwamen de gasten naar het Learner Support Centre: docenten,
Carine, Kevin, andere vrijwilligers van Docenten voor Afrika. Ook had
Kevin Cynthia meegenomen, zij is een ex-leerling van Houtbay High School
en studeert op dit moment accountancy aan de universiteit in Kaapstad.
Zij wordt gesponsord door Docenten voor Afrika, de Rotary van Houtbay en
KPMG. Doordat haar studieresultaten zo goed zijn, heeft KPMG haar al
een contract aangeboden om haar Master op hun kosten te doen.
Mr. Cleophas hield een prachtige toespraak. Hij was blij met het tot
stand komen van het Learner Support Centre en gaf aan dat de school op
deze wijze verschillende groepen leerlingen de gelegenheid kon geven om
hun studieresultaten te verbeteren. Docenten hebben het op Houtbay
Highschool niet gemakkelijk en hij gaf aan dat het er echt toe deed wat
zij met leerlingen deden. Hoe zij hen konden motiveren en zo bij konden
dragen aan een betere toekomst voor hen. Ook las hij een stuk uit de
Bijbel voor: Als je karig zaait, zul je karig oogsten, als je rijkelijk
zaait, zul je overvloedig oogsten. Hij vergeleek ons met de zaaier en
bedankte ons hartelijk voor onze inzet. Ook bedankte hij Carine en
Kevin.
Ingrid kreeg daarna het woord. Wij waren deze afgelopen twee weken in
de gelukkige positie geweest om met elkaar uit te zoeken wat werkt en
wat niet werkt in het Learners Support Centre. Het lokaal had allerlei
functies vervuld: van Internetcafé tot meetingplace en
ondersteuningscentrum.
Ingrid sprak haar waardering uit voor de docenten van Houtbay
Highschool. Zij doen hun werk in een totaal andere context dan wij
gewend zijn in Nederland. Docenten zijn in staat zich flexibel op te
stellen, want, zoals wij de afgelopen weken wel hebben gemerkt: in Zuid
Afrika loopt elke dag weer anders dan je denkt. Daarnaast werken de
docenten met leerlingen van zeer uiteenlopende niveaus in grote klassen.
Onze docenten hebben deze week een heleboel geleerd over het
schoolsysteem. Wat we mee naar huis nemen is dat het voor deze
leerlingen heel erg belangrijk is om een goede opleiding te krijgen, dat
is hun enige manier om iets te verbeteren aan hun situatie.
Ingrid bedankt iedereen: de principal van de school: hij
heeft ons de gelegenheid gegeven om in zijn school te werken, de vice principal, die ons zo gastvrij heeft rondgeleid, de
docenten, die ons hebben toegelaten in hun lessen en met ons hebben
samengewerkt, de conciërges, voor hun ondersteuning bij het openen en
sluiten van het Learners Support Centre en voor het feit dat we altijd
op hun hulp konden rekenen en de dames van de administratie, die ons
voorzagen van de juiste roosters en de juiste informatie.
Tot slot gaf zij het woord aan Sophie. Zij las in het Afrikaans (en dat
kan ze als de beste) een gedicht voor van Koos du Plessis, genaamd
“Afskeid”
Die uurglas het reeds leeg geloop,
die populierboom is gestroop
van elke goue blaar.
En ons, ons staan beteuterd rond
en tuur half skuisweg op die grond –
soos vreemdes vir mekaar.
Ons weet ons wil nog met julle praat,
aar onder in die donker straat
hoor ek die motor toet.
En vir die derde, vierde keer
sit ons ons loodswaar koffer neer
om jou verlaas te groet.
Carine kwam daarna aan het woord. Zij vertelde dat er in de Sentinel
van vandaag een artikel stond met een foto. Zij had veel waardering
voor de wijze waarop wij als Regiusteam (natuurlijk aangevuld met Adri)
deze week veel werk hebben verzet.
Als afscheidscadeau kregen we van de school allemaal de HBHS-stropdas.
Het grappige is dat wij de avond daarvoor hadden zitten bedenken dat wij
als souvenir van deze weken graag zo’n stropdas wel leuk zouden vinden.
Welnu we zijn voorzien en a.s. maandag gaan Adri en Ben getooid met
stropdas weer aan het werk als de rest van een welverdiende vakantie in
Afrika gaat genieten. Dat zal wel even wennen worden.
 |
| De nieuwe 'bieb' van het Learner Support Centre |
