Ervaring Bart en Yvette: hockeyproject en meer!

Hoe maak je een samenvatting over zo’n ervaring en onbetaalbare beleving ?

Op 6 Juni ben ik samen met mijn dochter Yvette naar Kaapstad afgereisd om daar vrijwilligerswerk te doen. Ons doel: aandacht geven aan, en plezier maken met kinderen die iedere dag moeten overleven en moeten vechten voor hun bestaan. Het eerste wat er dan bij inschiet is dan vaak gewoon plezier hebben. Gewoon kind kunnen zijn is een recht waar een hoop van de bijzondere kinderen die we de afgelopen periode hebben ontmoet alleen van kunnen dromen.

Yvette en Christopher

Naast dit concrete en compacte doel ben ik er van overtuigd dat naast plezier het vooral ontwikkeling, en de daarbij benodigde aandacht, is wat kinderen waar ook ter wereld nodig hebben om hun wens, hun droom waar te maken. Ontwikkeling en school is en blijft de weg voor ieder kind om te komen waar hij wezen wil, voor township kinderen is dat vaak gewoon een heel simpele wens: weg uit de township, weg uit die hel.

Omdat ontwikkeling heel breed is en ik zelf heel veel waarde echt aan sporten, aan het belang van een gezond lichaam en doorzettingsvermogen, en het erg belangrijk vindt dat mensen bewust omgaan met hun omgeving hebben wij projecten besproken en opgezet samen met Carine en Kevin die deze elementen borgen;

-          Hockey project; introductie, training van hockey in Township en 3 verschillende scholen.

-          Peanut project: opzetten kleine schooltuin als test voor pinda’s, lessen geven over de pinda plant maar ook over allerlei gerelateerde zaken zoals aardrijkskunde, wiskunde, biologie, wereld oriëntatie

-          Bijles/huiswerk begeleiding op de Highschool.

Dat is het fijne van zo’n kleine organisatie, je kan heel betrokken bij het inrichten van je periode in Zuid-Afrika zijn.

De eerste week dat we hier zaten, waren de scholen nog dicht. Dat leek lastig maar uiteindelijk hebben we een fantastische week gehad met de kinderen in de township, iedere dag gingen we samen met ze hockeyen, oefeningen doen, kletsen. We hebben zoveel plezier gehad en wat zijn ze lief, wat hebben ze het zwaar en wat zit er een hoop achter al die blije koppies maar als we hockeyen dan zijn we aan het hockeyen. Even niks anders, alleen de wedstrijd, alleen winnen … Kinderen zijn kinderen waar je ook bent en dat is precies wat we wilde; plezier, aandacht en lekker sporten.

Hockeyclinic in het township

Hockeyclinic in het township

 In de tweede week zijn we goed opgestart met drie andere scholen; de Morgonson school, Observetory en de Kenmere school. De Morgonson school was ook een heerlijke ervaring, wat een fantastisch gemotiveerd team aan leraren zit daar. We gingen daar twee dagen per week heen en gaven training aan totaal 80 kinderen. Het is een arme school, kinderen uit een van de gevaarlijkste townships in Kaapstad, maar de kern van leraren gaat ervoor. We hebben ook kunnen praten over opzetten van een project voor het opzetten van zonnepanelen en energie besparing waardoor de school kan gaan besparen. Tegelijker tijd is het ook een mooi aanknopingspunt om met de kinderen onderwerpen te bespreken over milieu, energie, techniek. Hartstikke gaaf !

Groepsfoto, kinderen en vrijwilligers

De kinderen pakken snel het hockey op!

Aan het einde van onze periode hebben we met twee scholen en de kinderen van de township een toernooi georganiseerd, we moesten daarvoor bij elkaar 5 teams selecteren. Dan merk je al hoe moeilijk dat is, hoe de kinderen al in je hart zitten en hoe graag je ze allemaal wilt laten mee doen, zo super dat ze ook allemaal willen meedoen maar ja we hebben bij elkaar zo’n 250 kinderen training gegeven en de basis proberen te geven van hockey. Toernooi was echt een groot feest, met toeschouwers, fruit, drinken, prijzen natuurlijk en ik had vanuit Nederland tenues van onze eigen hockey club gekregen en die hebben we voor het toernooi uitgedeeld. Die blijdschap als ze horen dat ze de tenues mogen houden … onbeschrijfelijk !

Wat een mooie periode, wat hebben we een hoop gezien en plezier gehad met z’n allen. Dan heb ik het nog geeneens over het pindaproject gehad waarbij we op Observatory, samen met de opgezette ‘pinda brigade’ (enthousiaste boertjes in de dop :), kasjes hebben gemaakt, goede aarde hebben gemaakt, pinda’s geplant, paar keer lesje gegeven over de pinda’s (hoe ze groeien, waar ze groeien, wat je er mee kan doen, rekensommetjes, topografie, geschiedenis) en samen lekker pindakaas en koekjes gemaakt. Ook erg leuk en een mooi project om uit te breiden, ik heb nu inmiddels mailtjes gekregen van de pinda brigade dat de eerste plantjes aan het uitkomen zijn. Super, gaat gewoon door … !

Pinda project

 Tussen alle dingen door is er ook tijd om gewoon soms op de highschool van Houtbaai of in de bibliotheek in de township te praten met kinderen, huiswerk of een spelletje met ze te doen. Ook dat is erg waardevol om eens rustig met een klein groepje of 1 op 1 naar elkaars verhaal te luisteren.

Wat een mooie tijd was het en wat verheug ik me op het vervolg …

Bart en Yvette

SA PERS: lancering eigen sponsorproject Learner Support Centre

Zuid-Afrikaanse PERS: lancering eigen sponsorproject 'Learner Support Centre' op een van onze projectscholen Hout Bay High School.

The Sentinal Friday August 3 2012

Ervaring Melissa: Bush project

Dag 223 juli 2012

Om 06.30 uur beginnen de vogels luid te krijsen. Tijd om op te staan. Om 7.30 uur heb ik samen met een andere vrijwilliger de introductie. Om 9.00 uur begint het ontbijt met geroosterd brood, choco pasta en pindakaas. De kinderen zijn in de tussentijd ook gearriveerd en hebben hun ontbijt. Het zijn deze week 10 tieners die te gast zijn bij ons. Om 9.30 uur begint de introductie voor de kinderen. We stelden onszelf voor en maakte een naambordje. Daarna namen we de kinderen mee voor een rondleiding. We kwamen langs alle dieren en belangrijke plekken. Na een korte break gingen we 1 op 1 zitten met de kinderen en een toets doen. De toets gingen over algemene ontwikkeling. Er werden vragen gesteld als: Waarom komen er toeristen naar Zuid Afrika? en 'wat wordt er bedoeld met 'safe sex'.
Na de toets hadden we tijd over en hebben we spelletjes gedaan als: Annemarie koekoek.
De lunch volgde en daarna hadden we rekenen en Engels. Hiervoor hadden we ook wat kleine toetsjes om te zien hoever de kinderen waren.
Na de toetsjes was het tijd om een rondje met de honden te lopen. Na het uitlaten van de honden konden we nog even bij de luipaard kijken. Deze had net eten gekregen en we zagen hem goed.

's Avonds aten we lasagne en na het eten deden de kinderen pictionairy. Na een poging te hebben gedaan om erbij te zijn, ben ik toch maar naar bed gegaan.

deel terrein Bush Project, echt midden in de bush

Dag 324 juli 2012

's Ochtends na de dogwalk verzorgde ik met twee kinderen de mongoos, Princess Maya en de Genet. We zorgde ervoor dat ze weer een schoon hok hadden en genoeg water. Na het ontbijt begon rekenen. Ik ging samen met het zwakste meisje aan het werk. Dit meisje is 14 jaar en weet nog niet wat de getallen betekenen. Ik heb een klein half uurtje met haar gezeten en we hebben alleen maar opgeteld en gesplitst. Ik hoop dat ze nu de getallen iets beter begrijpt.
Na de lunch was ik lifeguard. De kinderen, vooral de jongens, vinden het heerlijk om te zwemmen. Ik zelf stond aan de kant, want het water is veel te koud!

Aan het eind van de middag hadden de kinderen een les over dierenkennis. Samen met een jongen heb ik een presentatie over de stekelvarken voorbereid.
Ik heb hem geleerd om zijn handen te gebruiken tijdens de presentatie en oogcontact te maken. Hij deed het erg goed tijdens de presentatie!

Na het eten hadden we rekenbingo. De kinderen hadden allemaal een bingo kaartje en ik schreef sommen op het bord. De uitkomst daarvan was het getal dat ze weg konden strepen. De kinderen waren erg enthousiast en deden hard hun best. Het was een leuke avond met de kinderen.
Om half 9 was het bedtijd en ging mijn lichtje ook uit. 

Melissa, bush project

Introductie hockey is groot succes!

 De introductie van hockey door onze nieuwe vrijwilligers is een groot succes gebleken! De afgelopen drie weken hebben zij hockeyclinics gegeven in het township Imizamo Yethu en op een aantal basisscholen. De kinderen zijn zo enthousiast dat we ons serieus afvragen of hockey geen vaste sportactiviteit/project kan worden naast het volleybal, voetbal en zwemmen. Hopelijk zeggen de foto's genoeg...


 













 
 

Volg docenten van Regius College, Schagen- project High School

25 juli 2012
Wat is de dagelijke realiteit van de leerlingen van Houtbay Highschool?

Drugs: tik (amphetamine), dagga (cannabis), alcohol, tienerzwangerschappen, aids, kinderen die alleen met een broertje of zusje in een shack in het township wonen, gangsterism (jeugdbendes), stroperij, ondervoeding, de enige maaltijd die veel kinderen krijgen is de maaltijd op school (dit is dan ook voor veel leerlingen de enige reden om naar school te komen), een uitzichtloos toekomstperspectief (zelfs als je een diploma haalt, kun je geen vervolgopleiding betalen of werk vinden).
Wij hopen in deze realiteit toch een bijdrage te leveren aan een betere toekomst voor een aantal van deze leerlingen. Hoe doen we dat dan?

Vandaag hebben we de handen uit de mouwen gestoken om het studiecentrum een extreme make-over te geven. We hebben boekenkasten in elkaar gezet, hierbij geholpen door conciërges en leerlingen. Hierdoor konden we de boeken, die al tijden in dozen opgestapeld in de ruimte stonden, ordenen. We hebben zo een literatuurhoek en een hoek met naslagwerken ingericht.

Ook hebben we anti-virussoftware op de computers geïnstalleerd en hebben we een begin gemaakt met het zoeken naar gratis oefensoftware Engels. Het leercentrum is nu erg populair omdat de leerlingen hier toegang hebben tot internet en daar maken ze ook dankbaar gebruik van voor het opzoeken van hun favoriete YouTube-filmpjes en Facebookpagina’s. Terwijl sommige leerlingen niet eens weten hoe ze een muis moeten bedienen of iets op Google op kunnen zoeken.

Morgen gaan we beginnen met het werkelijk functioneel maken van het leercentrum; er is namelijk een kleine groep leerlingen die wel degelijk heel graag wil leren. Dit centrum biedt hen deze mogelijkheid vooral als er weer eens een les uitvalt.

Ons nieuwe Learner Support Centre in actie

Terwijl vier van ons bezig zijn geweest in het leercentrum, heeft André vandaag de hele dag wiskunde gegeven, en dat in zijn vakantie.
Inmiddels is Ben ook gearriveerd, zodat hij ook een bijdrage kan leveren aan het vak Science.

 3 augustus 2012 
 De laatste dag, wat is de tijd ontzettend snel gegaan. Vandaag was er op school een verkort rooster, zodat we om 13.15 uur het Learners Support Centre feestelijk konden openen.
De laatste lessen voor het project “Storyboards” werden gegeven: in een klas presenteerden de laatste groepen hun storyboard en hadden er weer leuke toneelstukjes van gemaakt. We hadden een Muppetpop mee, zodat deze kon figureren als “Johnny One-Eye”, maar de leerlingen vonden het veel leuker om zelf te acteren als kitten, met de bijbehorende lieve geluidjes.

Ben gaf zijn laatste zelfstandige lessen (volgende week is Mrs. Julius weer terug) in een grade 10 klas. Toen de schoolbel ging en hij zijn tas net gepakt had om naar het lokaal te gaan, kwamen drie leerlingen het centre binnen om hem te halen. Ze waren bang dat hij te laat zou komen. Een grade 10 groep, vergelijkbaar met een derde klas in Nederland!

Adri heeft mooie posters over job orientation gemaakt en opgehangen. Veel leerlingen van de high school dromen van een universitaire vervolgopleiding, maar dit is voor velen van hen veel te hoog gegrepen. Zij hebben vaak niet veel idee van andere beroepsmogelijkheden die zij hebben. Daarom heeft hij posters gemaakt met hierop verschillende groepen van beroepen: beroepen waarbij je je hoofd, je handen en je hart gebruikt. Ook heeft hij met geometrische plastic figuren die je gratis bij Deen allerlei mathematische driedimensionale figuren opgehangen.

Sophie en André hebben vanmorgen even geshopt. Zij haalden een paar lekkere taarten om ons afscheid te vieren. Ook de school had veel lekkere taartjes besteld. Er werden om half twaalf grote dozen binnengebracht. Met een mes erbij. De secretaresse vroeg of we de taartjes even door de helft wilden snijden. Maar toen Sophie en Désirée zagen dat het er heel erg veel waren, dachten ze niet dat dit nodig zou zijn. Later bleek, dat het hier de gewoonte is om meerdere taartjes tegelijk te nemen…..

Om 13.00 uur kwamen de gasten naar het Learner Support Centre: docenten, Carine, Kevin, andere vrijwilligers van Docenten voor Afrika. Ook had Kevin Cynthia meegenomen, zij is een ex-leerling van Houtbay High School en studeert op dit moment accountancy aan de universiteit in Kaapstad. Zij wordt gesponsord door Docenten voor Afrika, de Rotary van Houtbay en KPMG. Doordat haar studieresultaten zo goed zijn, heeft KPMG haar al een contract aangeboden om haar Master op hun kosten te doen.

Mr. Cleophas hield een prachtige toespraak. Hij was blij met het tot stand komen van het Learner Support Centre en gaf aan dat de school op deze wijze verschillende groepen leerlingen de gelegenheid kon geven om hun studieresultaten te verbeteren. Docenten hebben het op Houtbay Highschool niet gemakkelijk en hij gaf aan dat het er echt toe deed wat zij met leerlingen deden. Hoe zij hen konden motiveren en zo bij konden dragen aan een betere toekomst voor hen. Ook las hij een stuk uit de Bijbel voor: Als je karig zaait, zul je karig oogsten, als je rijkelijk zaait, zul je overvloedig oogsten. Hij vergeleek ons met de zaaier en bedankte ons hartelijk voor onze inzet. Ook bedankte hij Carine en Kevin.

Ingrid kreeg daarna het woord. Wij waren deze afgelopen twee weken in de gelukkige positie geweest om met elkaar uit te zoeken wat werkt en wat niet werkt in het Learners Support Centre. Het lokaal had allerlei functies vervuld: van Internetcafé tot meetingplace en ondersteuningscentrum.
Ingrid sprak haar waardering uit voor de docenten van Houtbay Highschool. Zij doen hun werk in een totaal andere context dan wij gewend zijn in Nederland. Docenten zijn in staat zich flexibel op te stellen, want, zoals wij de afgelopen weken wel hebben gemerkt: in Zuid Afrika loopt elke dag weer anders dan je denkt. Daarnaast werken de docenten met leerlingen van zeer uiteenlopende niveaus in grote klassen.

Onze docenten hebben deze week een heleboel geleerd over het schoolsysteem. Wat we mee naar huis nemen is dat het voor deze leerlingen heel erg belangrijk is om een goede opleiding te krijgen, dat is hun enige manier om iets te verbeteren aan hun situatie.

Ingrid bedankt iedereen: de principal van de school: hij heeft ons de gelegenheid gegeven om in zijn school te werken, de vice principal, die ons zo gastvrij heeft rondgeleid, de docenten, die ons hebben toegelaten in hun lessen en met ons hebben samengewerkt, de conciërges, voor hun ondersteuning bij het openen en sluiten van het Learners Support Centre en voor het feit dat we altijd op hun hulp konden rekenen en de dames van de administratie, die ons voorzagen van de juiste roosters en de juiste informatie.
Tot slot gaf zij het woord aan Sophie. Zij las in het Afrikaans (en dat kan ze als de beste) een gedicht voor van Koos du Plessis, genaamd “Afskeid”

Die uurglas het reeds leeg geloop,
die populierboom is gestroop
van elke goue blaar.
En ons, ons staan beteuterd rond
en tuur half skuisweg op die grond –
soos vreemdes vir mekaar.

Ons weet ons wil nog met julle praat,
aar onder in die donker straat
hoor ek die motor toet.
En vir die derde, vierde keer
sit ons ons loodswaar koffer neer
om jou verlaas te groet.

Carine kwam daarna aan het woord. Zij vertelde dat er in de Sentinel van vandaag een artikel stond met een foto. Zij had veel waardering voor de wijze waarop wij als Regiusteam (natuurlijk aangevuld met Adri) deze week veel werk hebben verzet.

Als afscheidscadeau kregen we van de school allemaal de HBHS-stropdas. Het grappige is dat wij de avond daarvoor hadden zitten bedenken dat wij als souvenir van deze weken graag zo’n stropdas wel leuk zouden vinden. Welnu we zijn voorzien en a.s. maandag gaan Adri en Ben getooid met stropdas weer aan het werk als de rest van een welverdiende vakantie in Afrika gaat genieten. Dat zal wel even wennen worden.

De nieuwe 'bieb' van het Learner Support Centre

Nieuwsbrief Docenten voor Afrika juni 2012 is uit!

De nieuwsbrief van Docenten voor Afrika is uit! Bekijk de nieuwsbrief hier en lees over de nieuwste ontwikkelingen van de stichting.

Voorbeeld pagina 1, nieuwsbrief juni 2012

Gezocht per september: wiskunde docenten-vrijwilligers

Gekwalificeerde wiskunde docenten-vrijwilligers/ eigen project stichting/ Kaapstad/ deels gesponsord/ minimaal 4 weken

Stichting Docenten voor Afrika zoekt voor de komende maand september en eventueel een deel van oktober gekwalificeerde docenten/ vrijwilligers voor minimaal 4 weken om in kleine groepjes de eindexamenleerlingen van een High School te begeleiden/ voor te bereiden voor het landelijk wiskunde examen dat 22 oktober van start gaat.

Deze High School, met leerlingen uit het township van Imizamo Yethu, is gevestigd in de kustplaats Hout Bay op z'n 20 minuten rijden van Kaapstad. Stichting Docenten voor Afrika zal binnenkort samen met de High School een 'Leer Centrum' openen en als vrijwilliger zul je vanuit dit 'Leer Centrum' gaan werken.

Extra begeleiding voor het wiskunde/ accountancy examen is zo belangrijk dat we als stichting fondsen hebben vrijgemaakt om twee gekwalificeerde vrijwilligers te sponsoren voor EUR 200,- p.p. Mocht je willen deelnemen dan betekent dit feitelijk een korting van EUR 200,- op onze projectkosten. Zoals je op onze website kunt lezen hebben we momenteel twee projectkosten mogelijkheden, te weten optie Standaard en optie Extra. Ons aanbod geldt alleen voor optie Standaard.

Heb jij interesse in dit 'deels gesponsorde project'? Om zo echt waardevol vrijwilligerswerk te doen in Zuid-Afrika? Vul ons contactformulier in we nemen zsm. contact met je op.