Volunteering at the B.E.S.T. Centre in Cape town and receiving a Grant as part of a “Blue Sky Initiative”.

My name is Karin van Tol, 37 years old and I am currently working as a Learning & Development Manager at an International Company (Johnson Controls) within the Automotive Industry. My passion is to coach and guide people in their personal growth. Since more than 15 years I am working in this corporate business environment, being responsible for people and leader development. It was time for me to be inspired in a different way, using my skills and put my passion into practice in a total different environment. For that reason, I applied for volunteering at the B.E.S.T. (Basic Education and Skills Training) Centre School in Cape Town, South Arica to support children in specific circumstances with their individual development and ability to enhance their life skills and improve their level of the English language. This volunteer project is called the LAST Chance project and is coordinated by the Teachers for Africa Foundation.

In September 2013 I have applied to volunteer for this project during the month of February been volunteering and supporting 13 children in the age between 12 and 19 years with improving their level of English language, mainly focussing on their reading skills. I have spent every 2^nd day approximately 30 minutes with each learner individually. Together we have been focusing on the correct pronunciation of the letters and words, increasing the Learner’s English vocabulary and improving their reading skills.

In parallel I have build a trusted relationship with each learner and hopefully also contributed to enhancing their confidence in their capabilities.In the five weeks I have been at the B.E.S.T. Centre, I have had a great time and I will never forget the Learners and Educators, they all have conquered a space in my heart!

I really would like to thank Mr. Solomon and all Educators for their friendliness and openness to get to know them better, giving me the feeling of being part of the team and by sharing their habits and culture. Everyone is so inspirational and passionate. The way they treat and approach the learners is much disciplined, but with a good sense of humour. This has been a great and life lasting experience for me. I have gained so much inspiration and positive energy.

In our company we do have an Initiative called “the Blue sky Initiative”. This initiative gives our employees the opportunity to nominate foundations and specific volunteer projects for a grant of Dollar 1.000,-. Criteria for applying are that you as employee need to have contributed to this project in terms of time investment and sharing your skills.

I have nominated the LAST chance project for this initiative and we have received the confirmation that the B.E.S.T. centre will receive the amount of Dollar 1.000,- from our company. They will use the amount for the course of buying school uniforms for the learners who can’t afford to pay for the uniforms themselves and also to assist with the feeding scheme. Learners who are writing the final exam at the end of the year indicated that they would like to have a farewell ball for which they can use this amount very well.

Thank you Teachers for Africa Foundation that you support these great and valuable projects in South Africa and give volunteers also the opportunity to have a life lasting great experience! All the Best, Karin van Tol.

SPONSORING- piramide puzzels van SG Oscar Romeo voor project Bush

Piramide puzzels van Oscar Romeo voor het Bush project

De scholengemeenschap Oscar Romero uit Hoorn heeft een groot aantal Piramide puzzels gesponsord voor het Bush project. De piramides zijn gebruikt als prijs bij hun wekelijkse Pictionary avond. 

 Alle kinderen kregen aan het einde van de avond zo’n uitdagende puzzel. De dag erna wilden de kinderen deze uitdaging samen met de vrijwilligers aangaan en oplossen. En wat denk je? Michelle van 13 jaar oud (het meisje met het roze shirt) is erin geslaagd om voor onze ogen de puzzel op te lossen. Ze was ontzettend blij en trots!

Namens de Bush school en dan met name namens de kinderen, willen we de scholengemeenschap Oscar Romero bedanken. De kinderen en de vrijwilligers hebben een geweldige middag samen gehad!

Dank jullie wel!

Werkvakantie in Zuid-Afrika

Linda op werkvakantie in Zuid-Afrika

In begin mei ben ik (Linda van der Sanden 'medewerker' van Teachers for Africa in Nederland) met mijn ouders en vriendin in Zuid-Afrika geweest. Wat een prachtig land, wat een veelzijdigheid, wat een lieve mensen en wat ben ik trots op onze projecten! Onze korte reis begon in de buurt van het Krugerpark. Tijdens onze safari’s hebben we ontzettend veel mooie, bijzondere en gevaarlijke dieren gezien. We hadden heel veel geluk met het spotten van de big 5. We hebben uiteindelijk 4 van de 5 gezien en nog tig andere dieren.

Na het Krugerpark avontuur zijn we naar Swaziland gereden. Daar hebben we een paar actieve dagen gehad in een prachtige rustige omgeving. We vervolgden onze reis naar St. Lucia waar we, zoals ik ze noem, de natte dieren hebben gezien. Denk hierbij aan krokodillen, nijlpaarden, et cetera. Vanuit St. Lucia reden we naar Durban waar vanuit we het vliegtuig naar Kaapstad hebben genomen. Hier begon voor mij het meest spannende gedeelte van de reis. In Kaapstad heb ik “mijn collega’s” ontmoet. We hebben een drankje gedronken samen met de lokale coördinatoren en begeleiders van de Teachers for Africa Foundation. De dagen erna hebben mijn ouders, mijn vriendin en ik een aantal van onze sport- en onderwijsprojecten in Houtbaai bezocht. Het was mooi om onze deelnemers zo gepassioneerd met de kinderen aan het werk te zien. Natuurlijk zijn we ook alle vier helemaal verliefd geworden op de lokale kids in het township. De rondleiding door Imizamo Yethu (het township) heeft ook veel indruk gemaakt.

Het was voor mij geweldig om te zien hoe enthousiast de kinderen waren en hoeveel zij genoten van de extra aandacht die ze kregen. Ik wil daarom, namens mijn ouders, mijn vriendin en mijzelf alle deelnemers, medewerkers, lokale betrokkenen en Zuid-Afrikaanse kinderen bedanken voor een geweldige ervaring. 

5-jarig bestaan van onze stichting!

Het was 12 april 2014, een zonnige zaterdag in Bloemendaal. In het kantoor van de Daalse Lente werd vanaf vroeg in de middag hard gewerkt om het kantoor om te toveren tot feestlocatie.

Al rond 16.30 uur kwamen de eerste gasten, begeleid door live Djembe muziek, binnen gedruppeld.  De avond werd geopend door Carine van den Berg, voorzitter van de stichting. Tijdens de viering bleek dat een succesvolle Stichting geen vooropgezet plan nodig heeft bij haar ontstaan, maar wel betrokken mensen en een plan voor de toekomst.

Na twee korte toespraken toonden we een filmpje van 15 minuten. In deze film waren een aantal van onze partners, coördinatoren en Zuid-Afrikaanse deelnemers te zien. Zij hadden lovende en warme woorden voor de Stichting.  Ze hebben allemaal op hun eigen manier Teachers for Africa gefeliciteerd met haar jubileum. De aanwezigen waren geroerd door deze videoboodschap uit Zuid-Afrika.

Na het filmpje was het tijd voor de eerste gang van ons 3-gangen buffet gemaakt door cateraar Lisette Koning met als dessert  de inmiddels beroemde brandytaart van de moeder van Carine.

Na de heerlijke Afrikaanse pompoensoep was het tijd voor een zeer emotioneel verslag van onze volleybal coördinator Dominique de Ro. Zij vertelde met gepaste trots over de successen van ons SMASH! volleybalproject.  Prachtig om te zien hoe zij vol passie spreekt over de sport en de kinderen. Na het hoofdgerecht vertelden Marijke van Bakel, secretaris van de stichting en Carine kort over de toekomst van de Stichting.

De avond stond in het teken van oude bekenden weer zien en samen vieren dat we al 5 jaar ontzettend goed werk verrichten. Dit alles onder het genot van een hapje, een drankje, leuke Afrikaanse muziek en veel gezelligheid. Vooral dat laatste maakte de avond tot een groot succes. 

De avond werd afgesloten door Carine die een aantal belangrijke mensen een speciaal bedankje heeft overhandigd. Zij opende de laatste en overheerlijke gang van het buffet.

Het was al met al een zeer geslaagde avond. Wij willen iedereen danken die erbij was, maar ook iedereen die betrokken is bij de Stichting en er niet bij kon zijn. Ontzettend bedankt, wij kunnen niet zonder jullie! 

Deelnemers gezocht voor de eerste twee weken van juni! WE WANT YOU!

Help ons!

Wij vinden het belangrijk dat onze projecten het hele schooljaar door blijven draaien. De kinderen die we helpen weten dat ze op ons kunnen rekenen. We bieden continuïteit en dat waarderen onze lokale partners.

Daarom doen we nu een oproep! We hebben deelnemers nodig voor 2 tot en met 13 juni. We zoeken deelnemers die samen met Laura naar de High school willen om daar lessen te begeleiden en we zoeken SPORT deelnemers. In de eerste twee weken van juni hebben we niemand die sport coaching en sportlessen verzorgd voor onze partners in Kaapstad. De kinderen daar rekenen op Teachers for Africa en haar deelnemers. Op dit moment zijn zij nog afhankelijk van ons voor hun wekelijkse sportlessen. Laat deze kinderen niet in de kou staan en meld je aan!

Behalve de dankbaarheid van de kinderen, van onze organisatie en onze lokale partners is er nog een bijkomstig voordeel aan jouw deelname in begin juni. Vliegtickets zijn in deze periode minder duur!

Ben jij enthousiast, sportief, sociaal, flexibel en vind je het leuk om anderen te helpen met het opbouwen van een betere toekomst? Dan zoeken we jou!

Sponsorproject Schoolplein door Margo de Wilde

'Schoolplein sponsorproject' in Zuid-Afrika, Morgenson skool

Geschreven door: Margo de Wilde

Sinds een aantal jaar komt het spelend leren steeds meer voor in het onderwijs in Nederland. Je ziet dat steeds meer scholen hun schoolpleinen hierop aanpassen en dat sommige bedrijven zich hier meer in gaan specialiseren. Het zorgt er niet alleen voor dat de scholen hiermee extra kunnen promoten, het ziet er ook nog leuker en gezelliger uit. 

Toen Maria en ik al een aantal weken aan het lesgeven waren kwam dit idee bij mij opeens weer in me hoofd op. Wij waren namelijk aan het nadenken over verschillende manieren hoe we het bewegen hier nog meer naar voren kunnen halen. Daarnaast wilde we ook nog iets extra’s doen behalve het geven van sportlessen aan kinderen op verschillende basisscholen.

Hiervoor zijn wij op internet opzoek gegaan naar verschillende ideeën. Uiteindelijk besloten we dat wij door middel van traffic paint verschillende spellen op het schoolplein wilde gaan verven. Door middel van deze verschillende spellen wilden we er voor zorgen dat de kinderen hierop zouden gaan spelen en tegelijkertijd onbewust bezig zijn met leren van bijvoorbeeld rekenen, spelling etc. Dus werkten wij het idee uit op papier en keken we op welke school we dit het beste uit konden voeren.  Vervolgens legden we het voor aan de verschillende personen die ermee te maken zouden krijgen. Nadat het idee was goedgekeurd en we in overleg een budget voor dit idee gesponsord kregen gingen we alle benodigdheden verzamelen. De school Morgenson waar wij dit project wilden uitvoeren hielp hierin ook mee. 

Nadat we alles hadden verzameld konden we gaan beginnen aan ons schoolplein project.

Op het schoolplein begonnen we eerst met het overtrekken van de bestaande voetbalveld lijnen. Daarna maakten we hier binnen de volgende spellen met verf:

·        Koningsspel

·        Alfabetspel

·        Ladderspel

·        Cijferslak

·        Labyrint

·        Kompas

·        Zonnespel

Over een periode van ongeveer twee weken hebben wij wanneer we tijd hadden gewerkt aan dit project. De leerlingen waren erg nieuwsgierig en stonden ook zodra ze de mogelijkheid hadden te kijken wat wij aan het doen waren. Ook de leerkrachten kwamen regelmatig een kijkje nemen en reageerden erg enthousiast naar ons toe. Daarnaast waren sommige erg verbaasd en hadden tegelijkertijd respect over het feit dat wij soms heel erg lang bezig waren. In Zuid-Afrika kennen ze het namelijk niet om zo lang achter elkaar op hoog tempo door te werken, alles gaat daar namelijk heel relaxt. Maar wij hadden ook een deadline en vertelden dat wanneer wij ergens aan beginnen we er ook alles aan doen om het af te krijgen en een goed resultaat achter te laten. Daarnaast zag je dat de kinderen zodra het spel af was er gelijk op gingen spelen en hierbij ook hun eigen fantasie gebruikten. 

Uiteindelijk hebben we alles wat we wilden doen afgekregen en was het resultaat erg mooi! We hebben hierna nog genoten van de kinderen die erop speelden en je zag dat de kinderen ook erg trots waren. Zij hebben namelijk iets op hun schoolplein wat andere scholen nog niet hebben.

Verslag uitwisseling Ichthus College, Dronten met Kaapstad

Zuid-Afrika 14 augustus – 14 september 2013

Eindelijk… na maanden wachten en een vlucht van 12 uur was het dan zover: op woensdagavond 14 augustus zetten we voet op Zuid-Afrikaanse bodem! Annet – die al in Zuid Afrika aan het reizen was – stond de andere negen op het vliegveld van Kaapstad op te wachten. Met ons tienen zouden wij gaan proberen de kinderen op de publieke (dus arme) scholen iets bij te gaan brengen op het gebied van sport, Engels, biologie, natuur- scheikunde, wiskunde en kunst.

 

Al op het vliegveld maakten we kennis met Kevin: onze contactpersoon en tevens de projectleider van Teachers for Africa Foundation. Hij bracht ons van het vliegveld naar ons huis in Hout Bay, wat ongeveer een halfuur rijden is. Het was een overweldigend gevoel om het land in te rijden, maar onze eerste indruk van het winterse Zuid-Afrika was vooral donker, koud en nat! Bij thuiskomst hebben we de kamers verdeeld en nog wat nagepraat. Daarna zijn we lekker onze koude en vochtige bedden in gedoken.
 

Na een ‘regeldagje’ hebben de docenten op vrijdag kennis gemaakt op Hout Bay High School, en de leerlingen de maandag erna. Op deze school zitten gekleurde en zwarte jongeren die voornamelijk in de krottenwijken Hangberg en Imizamo Yethu wonen. Het geluidsvolume dat op ons afkwam was in eerste instantie een beetje overrompelend. Ook was het moeilijk om in te schatten hoe de leerlingen zijn en wat er kan gebeuren als je daar rond loopt. Inmiddels zijn we gewend aan het geluid en voelt het ook veel gemakkelijker om over het schoolplein te lopen. Leerlingen herkennen je en weten wat je doet. Ze zijn ontzettend enthousiast en respectvol naar ons toe. Op de basisschool komen de kinderen rennend naar ons toe om te omhelzen en te knuffelen. Op de middelbare school krijg je een knik, knipoog of lach.

Henk en René werken samen met Vincent en Rosanne in het Learner Support Centre. Een ruimte zonder verwarming waar leerlingen extra les en uitleg kunnen krijgen en dingen kunnen opzoeken op internet. Hier is erg veel behoefte aan omdat er soms tijdens de les weinig ruimte is om vragen te stellen. Ook wordt er maar op 1 niveau les gegeven, en dat niveau ligt enorm hoog. Doordat alle niveaus bij elkaar inzitten kan een deel van de leerlingen niet aan de eisen voldoen. Daardoor is het bijna zeker dat zij drop-outs worden. Ook komt het voor dat op de basisschool nog leerlingen van 15 jaar zitten en op de middelbare school leerlingen van 20 jaar of zelfs ouder.

De heren doen belangrijk werk met de vakken wiskunde en science. Het niveau wat er van ze verwacht wordt ligt hoog boven het onze en ze hebben in de voorgaande jaren niet voldoende basis opgebouwd om de lesstof snel te kunnen begrijpen. De examenklassen worden hier ‘matric’ genoemd en de examenleerlingen zijn inmiddels groot fan van ons allemaal. Henk heeft zijn Zimbabwaanse wiskunde collega al veel kunnen helpen en zelfs wat lessen overgenomen. René is een graag geziene gast in de lessen van mw Julius, de vrouw van de directeur die met veel passie in haar lokaal natuur- en scheikunde geeft. Vincent kan veel leerlingen die in het Learning Centre komen een steuntje in de rug geven met moeilijke vraagstukken.

 



Elles geeft tekenles op Sentinel Primary in Hout Bay en Koeberg Primary in Kaapstad. Rosanne, Kirsten en Vincent helpen haar hierbij. De kinderen zijn niet gewend om tekenen te krijgen, maar ze vinden het geweldig! In ’t voorbijgaan op de gang wordt vaak gevraagd: “when do we have Art?”. En de teleurstelling is groot als de les alsnog komt te vervallen wanneer blijkt dat de docent achterloopt op het reguliere onderwijsprogramma. De opdrachten die wij geven passen we aan op de beschikbare materialen, voornamelijk papier en krijtjes. Op Koeberg hebben we met de kinderen bijvoorbeeld bloemen gemaakt voor het podium van de Mamma Mia dansvoorstelling van de school.

Na schooltijd helpt Elles bij Lalela. Lalela, wat Zulu is voor ‘luisteren’, is een organisatie die zich op primary- en highschools inzet voor de armste kinderen en jongeren. Door middel van kunstzinnige activiteiten, zoals het ontwerpen van ‘peaceposters’, probeert Lalela hen van de straat te houden, weg van criminaliteit en geweld. Geloof in een betere toekomst is één van de belangrijkste doelen, evenals het tevoorschijn toveren van een lach op het gezicht van de kids. “They are our leaders of tomorrow. Wonderful.”
 
Annet en Joanne combineren het ondersteunen van hun vakken Engels en biologie in het Learning Centre met het geven van sport. Zij zijn samen met Linda, Kirsten en Cynthia degenen die de sportlessen geven en het volleybal project draaien. De sportlessen zijn altijd buiten, wat inhoudt dat hier in de winter niet alle sportlessen door kunnen gaan vanwege de regen.

De eerste sportlessen die we gaven waren op ‘onze school’ Hout Bay High School en dat was meteen de vuurdoop. Voor een klas van 70 leerlingen mochten we Nederlandse spelletjes introduceren. Er waren maar 2 ballen beschikbaar, geen lintjes, geen pionnen en geen andere materialen. De leerlingen lopen in reguliere schooluniformen en daarom is het fijner om ze niet teveel te laten zweten. De uniformen zelf zijn al niet meer van de beste kwaliteit en ze scheuren er nog wel eens uit of ze komen in een gescheurde panty meedoen.



 Het verschil tussen sport en de andere vakken is dat er geen vaste sportdocenten rondlopen op de verschillende scholen. Zodra wij er niet zijn is er geen sport en zo staan wij de lessen te verzorgen voor de verschillende klassen. Zo komt het vaker voor dat docenten er niet zijn en dat leidde tot een geïmproviseerde les Life Science door Vincent op een groep 6 van de basisschool. Eigenlijk worden wij elke ochtend rond kwart over 8 opgehaald van huis en dan zien we wel wat overdag allemaal precies gaan doen. De rode lijn stippelen we de dag ervoor uit, de invulling gebeurt op het moment dat we bij een school aankomen. Zo kan het zijn dat het regent en dat de sporters een basisschool klas les geven.

In onze vrije tijd krijgen we de kans om het land Zuid-Afrika beter te leren kennen. In het eerste weekend van onze trip gingen we al naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point. Want hoewel velen denken dat beide oceanen samen komen bij de Kaap, is dat niet helemaal waar. Vandaar dat wij naar Cape Point zijn geweest, om ook de Indische oceaan van dichtbij te zien! Tijdens de heenweg zijn we bij een struisvogel boerderij geweest en op de terugweg nog even een bezoekje gebracht bij de pinguïns op Boulders beach.

Ons tweede weekend was zo mogelijk nog mooier, want na een week hard werken gingen wij naar Robben Island. Een indrukwekkende trip waarbij we na een rondleiding over het eiland allemaal ‘the walk of freedom’ hebben kunnen lopen. Hierbij loop je onder de karakteristieke poort van het eiland door die op alle beelden van Nelson Mandela te zien zijn. We hebb en ook de cel gezien waar Mandela 18 jaar heeft gezeten. De zondag was onze eerste mooie, zonnige dag en we hebben daar allemaal van genoten.

Het weekend erna was een vrij weekend, we hebben plaatselijke markten bezocht en sommigen hebben een city sightseeing tour gedaan. Helaas zat het weer niet echt mee en daarom besloten wij om maandagmiddag vrij te vragen en Table Mountain te bezoeken. Die maandag was helder en zonnig, al was het op de top koud en winderig! Het uitzicht over Kaapstad en omgeving was fantastisch.
In dezelfde week stelde mw Julius (vrouw van de directeur) voor om ons haar geboortedorp te laten zien. Wij zijn vrijdagochtend vertrokken richting Goedverwacht, wat op ongeveer 2 uur rijden van Hout Bay ligt. Hier hebben we een rondleiding gehad van haar zus en hebben we veel over de historie van Goedverwacht te horen gekregen. Na een bezoek aan het museum van de molen mochten wij ook onze eigen sinaasappels plukken, een hoogtepunt van het bezoek.

Onze algemene indruk over Zuid-Afrika tot dusver is dat er veel geluid is. Er wordt veel gezongen, gedanst en ook geschreeuwd en getoeterd. Zo zijn we bij de musical Mamma Mia geweest van primary school Koeberg, dat was genieten. Ook hebben we op een vrijdagmiddag gezongen in het tow nship met de kinderen van de high school. Met Henk en zijn gitaar en cola en koekjes hebben we allemaal de sfeer er in weten te brengen, en hebben we ervoor gezorgd dat het een leuke middag werd. Een groep meiden heeft ons daarna laten horen wat zij in huis hebben, wij waren diep ontroerd.
Een bijzondere ervaring is het samenwonen van deze 10 mensen. Sommige single, sommige gewend aan een huishouden vol of juist alleen hun partner. Het is af en toe chaos en af toe juist heel rustig, bijna zoals een ‘normaal’ gezin zou functioneren. Heel bijzonder om te zien hoe deze kleine gemeenschap binnen dit mooie land zich goed staande weet te houden. Na 3 weken zijn de rollen al verdeeld en weten we een beetje wat we aan elkaar hebben.


De laatste week is begonnen en we zien allemaal in dat we geen bergen kunnen verzetten hier. We zitten op scholen die in criminele wijken staan. Er zijn kinderen die al een heel leven hebben geleefd en soms lijkt hun toekomst uitzichtloos. Het is bij sommige kinderen een wonder dat ze überhaupt op school zijn en de lessen volgen. Er zijn veel onmogelijkheden voor leerlingen om te leren of om überhaupt rust te hebben. Ze wonen in een ‘hutje’ zonder elektriciteit of stromend water en hebben het in de winter zwaar. Ze eten voornamelijk op school en voor sommigen is dat de enige maaltijd op een dag. Hier moet de persoonlijke motivatie voor een beter leven ontzettend groot zijn. Zonder deze motivatie kom je als leerling nergens en blijf je op de plek waar je geboren bent: de township. In dit geheel mogen wij een hulpmiddel zijn.

Het land is mooi, de mensen over het algemeen lief, het eten heerlijk en het werk bevredigend. De leerlingen zijn blij om ons te zien en dat alleen al ontroert ons elke dag.



Annet, Cynthia, Elles, Henk, Joanne, Kirsten, Linda, René, Rosanne en Vincent